Czyny nieuczciwej konkurencji – rywalizacja nie fair
1 listopada 2020
Zmiany w prawie spadkowym – koniec z nieświadomym dziedziczeniem długów
9 października 2023
Dach nad głową a upadłość konsumencka
Z dniem ogłoszenia upadłości konsumenckiej majątek upadłego staje się masą upadłości, która służy zaspokojeniu wierzycieli upadłego. Nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, że prawo własności nawet jedynej zamieszkiwanej nieruchomości nie jest wyjątkiem!
Masa upadłości
Masa upadłości podlega później likwidacji, czyli spieniężeniu. Dotyczy to również mieszkania upadłego, które bardzo często jest jedynym istotnym składnikiem majątkowym. Co ważne, upadły ma obowiązek udostępnienia zajmowanego lokalu mieszkalnego bądź domu na wezwanie syndyka związane z potrzebą dokonania spisu oraz oszacowania tych przedmiotów wyposażenia mieszkania, które wchodzą w skład masy upadłości, a po upływie terminu, w którym upadły mógł korzystać z lokalu mieszkalnego (domu), zobowiązany jest wydać go syndykowi pod rygorem umorzenia postępowania (por. S. Gurgul, komentarz do art. 342a [w:] Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Wyd. 12, Warszawa 2020, Legalis). Następnie w toku likwidacji masy upadłości dojdzie do sprzedaży zamieszkiwanego przez upadłego lokalu.
Postępowanie upadłościowe
Postępowanie upadłościowe jest jednak pomyślane w ten sposób, by było humanitarne. W konsekwencji zadbano, by upadły nie został bez dachu nad głową. W toku prac nad nowymi przepisami rozważano nawet, by prawo do jedynego lokalu nie wchodziło w skład masy upadłości, ale takie rozwiązanie nie weszło w życie. Trzeba zatem sięgnąć do instrumentów, które pozwalają upadłemu zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe w inny sposób. Przede wszystkim reguluje to art. 342a ustawy z dnia 28.02.2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U, 2003 r. Nr 60 poz. 535 ze zm.). Głosi on w ustępie 1, że:
Jeżeli upadły jest osobą fizyczną i w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu, z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy.
Tę kwotę na wniosek upadłego określa sędzia-komisarz, biorąc pod uwagę potrzeby mieszkaniowe upadłego, w tym liczbę osób pozostających na jego utrzymaniu, zdolności zarobkowe upadłego, sumę uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego oraz opinię syndyka. Jeżeli fundusze masy upadłości na to pozwalają, a opuszczony przez upadłego lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny nie został jeszcze zbyty, sędzia-komisarz może przyznać upadłemu zaliczkę na poczet owej kwoty.
Przyznanie pomocy dla upadłego
Oznacza to, że należy wystąpić ze stosownym wnioskiem do sędziego komisarza o przyznanie takiej pomocy. We wniosku warto zaproponować kwotę do wydzielenia dla upadłego oraz argumenty, które przemawiają za jej wyliczeniem. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie – tak więc w przypadku orzeczenia niekorzystnego, można starać się odwołać od takiej decyzji. Warto więc, skontaktować się z adwokatem.
